خشک‌کن‌های جذبی در سیستم‌های هوای فشرده برای حذف رطوبت و تولید هوای خشک استفاده می‌شوند.
این دستگاه‌ها با کاهش رطوبت هوا، بهبود عملکرد سایر قطعات سیستم هوای فشرده را تضمین می‌کنند.
عملکرد خشک‌کن‌های جذبی به صورت زیر است:
جذب رطوبت: خشک‌کن‌های جذبی از جذب‌کننده‌های خاصی مانند سیلیکا ژل یا زئولیت استفاده می‌کنند. این جاذب‌کننده‌ها قادرند رطوبت موجود در هوا را جذب کرده و آن را از جریان هوا تفکیک کنند. با جذب رطوبت، هوا خشکتر و مناسب‌تر برای استفاده در فرآیندهای صنعتی و کاربردهای دیگر می‌شود.
فرایند تجدید: هنگامی که جاذب‌کننده در خشک‌کن اشباع می‌شود، لازم است آن را بازیابی کنیم تا دوباره بتواند رطوبت را جذب کند. در فرایند تجدید، تخشک‌کن به منظور حذف رطوبت جذب‌شده، تحت تأثیر جریان هوای گرم یا تغییر فشار قرار می‌گیرد. این فرآیند باعث تجدید و بازیابی جاذب‌کننده می‌شود تا بتواند مجدداً رطوبت را جذب کند.
خروج رطوبت: در مرحله آخر فرایند تجدید، رطوبتی که جاذب‌کننده جذب کرده است، باید از خشک‌کن خارج شود. این رطوبت به صورت بخار آب به‌وسیله جریان هوای گرم خروجی از تخشک‌کن، تبخیر می‌شود و از سیستم خارج می‌شود.
خشک‌کن‌های جذبی برای تولید هوای خشک و کاهش رطوبت در سیستم هوای فشرده بسیار موثر هستند. با حذف رطوبت، خطر تشکیل کربنات کلسیم، آب‌گردانی و خوردگی در لوله‌ها، ابزارها و قطعات سیستم را کاهش می‌دهند. همچنین، عمر مفید قطعات و تجهیزات دیگر مانند فیلترها و کمپرسور را نیز افزایش می‌دهند.
